Sovyetler Birliği tarafından 14 Kasım 1944’te Gürcistan’ın Ahıska bölgesinden sürgün edilen Ahıska Türkleri, yıllarca süren göç ve zorlukların ardından Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın talimatıyla 9 yıl önce Türkiye’ye getirildi.
Bitlis’in Ahlat ilçesine yerleştirilen Ahıska Türkü aileler, bugün vatan toprağında huzur ve güven içinde yaşamlarını sürdürüyor.
“Bizi 3 Günlüğüne Gidip Geleceksiniz Diyerek Sürgüne Gönderdiler”
89 yaşındaki Bergüzel Hasan, sürgün yıllarında yaşadığı zorlukları unutamadığını belirterek o dönemi şöyle anlattı:
“Bir gece bizi topladılar. ‘Sürgün’ demediler, ‘3 günlük gidip geleceksiniz’ dediler. Hayvan taşınan vagonlara bindirdiler bizi. 45 gün boyunca demir vagonlarda, soğukta gittik. Çocuklar, yaşlılar hastalandı. Ölenleri pencereden dışarı atıyorlardı. Biz Özbekistan’da indik. Annemle pamuk işinde çalıştık. Para yoktu, ekmek yoktu. Sonra Ukrayna’ya gittik, orada da savaş çıktı.
Allah ömrünü uzun etsin Recep Tayyip Erdoğan’ın. 90 yaşında vatan toprağına geldim, çok şükür.”
“Ailem Türkiye Diyende Gözlerinden Yaş Dökülürdü”
84 yaşındaki Kibriya Bekir ise sürgün yıllarında 3 yaşında olduğunu, yaşadıkları acıları ailesinden dinlediğini söyledi: “Dedem, babam anlatırdı. Dedem koltuğunun altına bir namazlık bırakıp çıkmış. Türkiye diyende gözlerinden yaş dökülürdü. Onlar göremedi ama bana nasip oldu. Sürgünde çok insanımız şehit oldu, Allah rahmet etsin. Şimdi bayrağımız kapıda asılı. Burada yaşadığımıza çok memnunum. Allah’a şükürler olsun.”
“Artık Buradan Bir Yere Gitmeyeceğiz”
Dünya Ahıska Türkleri Birliği (DATÜB) Ahlat Temsilcisi Murat Resuluoğlu, Ahlat’ta huzurla yaşadıklarını belirtti: “O kadar yıl sonra anavatanımızdayız, al bayrağın altındayız. Ahlat halkı bizi ensar yaklaşımıyla karşıladı. Babam sürgünde çok acılar çekmişti. Özbekistan, Ukrayna derken yıllar geçti ama artık buradan bir yere gitmeyeceğiz. Allah Sayın Cumhurbaşkanımızdan razı olsun, onun himayesinde çok güzel ağırlandık.” 
81 yıl önce yaşanan sürgün acısı hala hafızalardaki tazeliğini korurken, Ahlat’taki Ahıska Türkleri bugün Türkiye’de huzur, güven ve minnet duygusuyla yaşamlarını sürdürüyor.
